İşinde dikkatli, etraflı düşünmesini bilen, çalışkan ve verimli insan olarak tanıdığım örnek idarecilerden biri, yakın mesai arkadaşım Hulki Alisbah idi. 1949-1975 yılları arasında onunla 26 yıl beraber çalıştık. Ondan sonraki yıllarda da Koç Grubu’na dahil şirketlerin yönetim kurullarında, vakıf yönetimlerinde çalıştı; beraberliğimiz, vefatına kadar aralıksız sürdü. Dostluğumuz daha da eski yıllardan başlar. Hulki Alisbah, bize gelmeden önce devlete 26 yıl hizmette bulunmuş, Ziraat Bankası Umum Müdür Muavinliği; Toprak Mahsulleri Ofisi, Sümerbank ve İller Bankası Umum Müdürlükleri’nde temayüz etmiş çok bilgili ve tecrübeli bir yüksek bürokrattı. Yetişkin insanın pek bol olmadığı kuruluş yıllarımızda, kendisinden en fazla faydalandığım danışmanlarımdan biri Hulki Alisbah’tır. Kamu iktisadi kuruluşlarında en yüksek mevkilerde kazandığı engin tecrübesi ve olgun şahsiyeti ile yanımda bulunması benim için büyük bir kazançtı. Giriştiğim bütün önemli işlerde Hulki Alisbah’ın fikrini aldım ve tavsiyelerine uydum. 1940’lı yılların ikinci yarısında, İsmet Paşa’yı kıramadığım için girdiğim Parti Meclisi’ne götürdüğüm her ekonomik konuyu, önce onunla ve Cafer Tüzel’le tartışırdım. O tarihlerde henüz devlet hizmetindeydi ve fikirlerine itimat ettiğim nadir insanlardan birisiydi. Evime davet ederdim, gelirdi, en fazla üç-dört kişi olurduk; dertleri hayli çok olan ekonomimizin meseleleri üzerinde konuşur, çareler düşünürdük; Hulki Alisbah’ın hadiselere geniş bir zaviyeden bakışı, daima akılcı, pratik tavsiyelerde bulunuşu daha o zamandan dikkatimi çekerdi.
[Hulki Alisbah] 1949’da emekli olduktan sonra bize geldi, Koç Ticaret AŞ’nin Genel Müdürü oldu, beraber çalıştığımız 26 yıl içinde, Koç Grubu’nun gelişmesine büyük katkılarda bulundu; Koç Holding projesinin ilk hazırlığını o yaptı ve son şeklini yine o verdi; benim vakıf kurma, sosyal yardımları müesseseleştirme düşüncemi o destekledi ve olgunlaştırdı, vakıf senetlerini o hazırladı; büyük sanayi tesislerimizin kuruluşunda ve idaresinde her zaman onun bilgisinden ve tecrübesinden istifade ettik; kısacası Hulki Alisbah bizim ayrılmaz bir parçamız oldu. Bu beraberlik, çalışma hayatında 52’inci yılını dolduruncaya, 1975’e dek sürdü. 1 Mayıs 1985’te onu kaybettik. Yine en yakın dostlarımdan biriydi ve ölümü büyük bir acı verdi. Her sevdiğiniz insanın ölümüyle sizden bir şeyler gömülüp kayboluyor.
Vehbi Koç, Hatıralarım Görüşlerim Öğütlerim, Vehbi Koç Vakfı Yayınları, İstanbul, 1987, s. 40-41